دوستانی که در رفتار مصرف انرژی کشور تاملاتی دارند اذعان می نمایند در بد بینانه ترین رویکرد ،حداقل پتانسیل صرفه جویی انرژی در کشور حدود ۲۰ درصد است .
چندین سال است در فصل تدوین بودجه درخواست می شود برنامه ای برای کاهش این هدردهی انرژی تدوین گردد.متاسفانه چون برنامه های صرفه جویی انرژی امکان پاره کردن نوار و مراسم افتتاح ندارد ،هیچ گوش شنوایی نیست و فقط اصرار در شعار بهینه سازی مصرف داریم.این برنامه های به نحوی است که دوستان حاضرند، یک کیلووات سلول خورشیدی با قیمتی حدود ۳۰ میلیون تومان برای یک خانه روستایی که با لامپ رشته ای روشن میشود ودرب یخچالش کامل بسته نمیشود وپنجره خانه اش غیر استاندارد است ، هزینه کنند ولی برنامه ای برای تعویض آن لامپ‌رشته ای و یخچال نداشته باشند.
بیایید به این پیشنهاد عملی فکر کنیم که ۵۰ درصد عوارض دریافتی سال ۹۹ که اختصاص به بازسازی شبکه های روستایی است را به دو قسمت تقسیم کنیم و نیمی از آن را به مدیریت مصرف در همان روستاها اختصاص دهیم.
با این طرح ، به حقوق تعریف شده دوستان توسعه ای انرژیها ی تجدید پذیر لطمه ای وارد نمی گردد.
پیش بینی می گردد اعتبار این طرح حدود ۴۰۰ میلیارد تومان برای سال ۹۹ گردد.
این اعتبار می تواند صرف ،اصلاح پنجره خانه های روستایی یا تعویض لامپهای روشنایی نزدیک به ۴ میلیون خانه روستایی یا تعویض یخچال های فرسوده ویا ....گردد.
با اجرای این طرح ،هم توسعه کسب وکار برای ESCO است وهم بهینه سازی مردمی انرژی صورت می گیرد. فشار تورمی هم ندارد
البته باور دارم این پیشنهاد خیلی نزدیک ،خیلی دور هم است .
سعید مهذب ترابی
رییس هیات مدیره انجمن صنفی شرکتهای خدمات انرژی ایران
98/10/02
